De ontknoping van de wereld

Alleen als je de onderstromen begint te zien, je leert dat de wereld is omgedraaid en verdraaid dan ga je de waarheid in jezelf ontdekken. De waarheid in jezelf die overeenkomt met de ontknoping van je ziel. De wereld van licht en verstilling is dan waar je komt, dan is de wereldse ambitie van functie voorbij.

In de wereld van licht en verstilling is je ambitie zoals je in de wereld van duisternis  moet bekleden om erbij te horen, voorbij. Wanneer je ziel zich ontwikkelt en je God hebt gevonden wordt het leven lijden. Dit heeft niet de betekenis zoals mensen denken dat het is.

Dat is de reden dat ik uit mijn functie en werk ben gehaald. Het leven van de mens heb ik altijd begrepen, tot in het diepste van de ziel, maar mijn ambities gingen daaraan voorbij. Systeem en voldoen aan verwachtingen van anderen voerden de boventoon. Onderweg nam ik rigoreuze beslissingen die niet begrepen werden, allereerst door mijzelf en zeker niet door anderen. Al doende leert men kan ik zeggen. Het leven zelf leert ons door te doen, te vallen en op te staan.

Om te komen in de wereld van licht en verstilling ga je door de ontknoping van de ziel in je leven.  En dat is waar de chaos in wereld over gaat. Christus heeft verteld in het evangelie van Maria Magdalena hoe wij mensen verstrikt zijn geraakt in de knopen van het leven. 

De eerste stap is je realiseren dat in de wereld alles is verdraaid. Niets is wat het lijkt en zoeken naar antwoorden in deze wereld vind je alleen in de Bijbel, in de apocriefen en de gevonden geschriften, de Naghamadi. 

Waarom ik dit schrijf? Ik heb het lang uitgesteld, voor mijzelf gehouden. Lang heb ik ook niet begrepen wat er gebeurde in mijn leven. Ik heb altijd geweten dat er meer was tussen hemel en aarde. Het universum, de aartsengelen, de engelen en opgestegen meesters. Dat er kwaad bestond in de wereld had ik weet van, ik had nooit kunnen bedenken dat het zo kwaadaardig was. Dat mensen je leven kunnen ruïneren en zo slecht zijn kon ik mij niet voorstellen. En toch ben ik door die hel gegaan. Vertrouwen in mensen en hun woord, beloftes daarvan hoopte ik dat ze het konden waarmaken. Het gebeurde meer niet dan wel. Uiteindelijk kwam ik op het punt dat mijn vertrouwen in de mensheid tot het absolute nulpunt was gedaald. God was er en heeft mij gered. Ik bleek beschermd te worden en dat is mijn hele leven zo geweest. Ik zeg wel eens ik had het universum in mijn hart, ik was alleen de Vader God en Moeder Aarde even vergeten erbij te betrekken. 

Rechtvaardigheid, dankbaarheid en geloof is niet iets van deze wereld. Maakbaarheid, macht en controle van mensen door het geld is wat ons dagelijks bezighoudt. Najagen van geluk en recht hebben op is wat veel mensen drijft. En ook ik heb dat gedaan. Ik was sterk, zelfstandig en kon de wereld aan. Ik dacht dat door mijn eigen kracht ik mijn leven naar mijn hand kon zetten. Lang heb ik gebouwd op mijzelf en de voorspellingen die mij werden gedaan. Toch is er tot op de dag van vandaag nog niets uitgekomen. 

Tot dat…. Ik erachter kwam dat er krachten aan het werk waren in mijn leven om mij te ruïneren. De dag dat ik ruw werd wakker geschud over alles wat gaande was in de wereld herinner ik me nog als de dag van vandaag. En de puzzelstukjes begonnen op zijn plaats te vallen. Mijn hele leven heb ik overal vraagtekens bij gezet, wilde ik weten waarom en ik liet me de wet niet voorschrijven. Ik was anders, moeten en structuur waren allergie woorden en een groepsmens ben ik nooit geweest.

Ik had geen plan voor mijn leven, maar elke stap die ik heb gezet blijken achteraf noodzakelijk voor wat ik heb te doen. Eindelijk begon ik te begrijpen wat de betekenis van de stem was die mij al meerdere keren bij mijn naam had geroepen. Tot ik JA had gezegd tegen een missie onder leiding van de Allerhoogste. Je weet echt niet waar je aan begint. 

Want hoewel wij mensen het niet kunnen zien, is er een oorlog gaande in de hemel. Het is een oorlog om de zielen en het DNA.  Wat we nu op het wereld toneel zien is het Bijbelse verhaal uitgespeeld door de politieke wereld.

En hoewel God de touwtjes in handen heeft kon ik niet begrijpen waarom Hij dat hier op aarde liet gebeuren. God weet hoe de mensen zijn, als ze het niet zien dan geloven ze niet. En als mensen het zien , maar het gebeurt niet zoals zij willen dan is het geloof direct weer weg en gaan mensen hun eigen wil opnieuw laten leiden. En eerlijk Hij heeft de mensheid aan de duivel overgeleverd voor een korte tijd, maar tijd heeft alleen betekenis als je vertrouwd op de Heer. 

Woest ben ik geweest op het universum, op God. Door de omstandigheden waarin ik mij bevond, de onrechtvaardigheid in de wereld, alleen had ik geen keuze dan mij over te geven aan God, mijn zorgen en angsten aan Hem overlaten. Op de knieën en bidden tot ik niet meer kon. Angst en paniek dat was waar mijn leven uit bestond. Overleven in de breedste zin van het woord en overleven heb ik mijn hele leven al gedaan. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Ik heb ervaren wat het is om geen werk te kunnen krijgen, geen geld te hebben om boodschappen te kunnen doen en alles weg te doen wat mij nog enigszins comfort gaf. 

En hoewel ik wist dat ik dit moest doen was ik woedend. In mijn leven had ik al genoeg meegemaakt, was het dan nog niet genoeg? Op dat soort momenten werd ik op de bank gezet en kreeg ik altijd wel een tekst en hoorde zijn stem. In dit geval kreeg ik:” Ik ben er altijd voor je geweest, waarom vertrouw je me niet?” En die kwam binnen, want ik wist dat het waar was. Mijn verhaal is veel groter dan wat ik nu schrijf. Talloze voorbeelden, situaties en ook wonderen kan ik vertellen, want inmiddels weet ik dat God door mensen heen werkt, door systemen heen en letterlijk jouw leven kan veranderen. 

Alleen God werkt niet vanuit jou wil. Of wens. Inmiddels is wat ik wil ondergeschikt aan wat Gods Plan met mijn leven heeft.

Uitgesteld om over de weg, de waarheid en mijn leven te vertellen door te zeggen dat wat ik te vertellen heb er niet toe doet. Mensen staan ver af van God, Jezus, het geloof en het Woord. Dus ik deed niets. Wel in de omgeving en ik merkte dat mijn verhaal iets met mensen deed. Ik gaf mensen inzichten, hielp ze met het maken van keuzes, gaf mensen hernieuwd vertrouwen in God en geloof. Want door de kerk zijn velen het geloof verloren. 

En als ik vertelde dat ik mijn verhaal voor een breed publiek mocht gaan delen dan was men niet eens verbaasd. Als ik vertelde wie ik was, dan waren mensen niet verrast. En toch durfde ik niet. Hoewel ik altijd overzicht hèb gehad over het grotere geheel en nauwelijks een uitdaging uit de weg ging, de meest complexe opdrachten heb uitgevoerd, bleek deze uitdaging to much. 

Opnieuw ben ik geholpen om mijn intense verhaal en de ontknoping van mijn ziel te vertellen. Er worden mensen in mijn leven geplaatst waar ik dan mee spreek en vertel wat ik moet vertellen. Mensen die ik van tevoren niet had kunnen bedenken en die ik niet eens ken. Ook mensen in mijn leven confronteer ik met wie ze zijn geworden, ver weggedreven van hun ziel., een gebroken ziel. En dat waren de oefeningen. 

Ik ben als Amos uit mijn werk in de zorg geplukt, als Job overgeleverd aan de duivel en als Judith en Ester geroepen om mensen te redden. Nu is dat laatste schier onmogelijk in Nederland. Het meest ongelovige land lijkt Nederland te zijn. We kennen van nature, de wereld van licht, zoals ons is gegeven, de natuur nauwelijks meer. We omarmen alles wat afwijkend en anders is door het in het kader van ontwikkeling en vooruitgang te plaatsen. Weinigen durven zich uit te spreken en de waarheid te vertellen. Als je je niet conformeert aan de algemene zienswijze die anderen je opleggen dan ben je niet welkom. In de huidige maatschappij wordt je geacht je te conformeren aan de algemene opvattingen en normen, de overheid en de wetenschap die voor jou bepaalt wat goed voor je is. Nu dan ren ik heel hard weg en raad iedereen aan dit te doen. 

Hoewel ik me altijd aan de wet houdt en gemaakte afspraken, hoeft niemand mij te vertellen wat goed voor mij is. Dan wordt het tijd dat je zelf je eigen onderzoek gaat doen. En dat is….. 

De eerste knoop waar mensen door heen mogen gaan, de wereld van de duisternis, de duisternis van de leugen te erkennen. In onwetendheid wordt alles omgedraaid en verdraaid. Weten dat de wereld van licht echt heel echt is. Want als je dat weet begint het onderscheidingsvermogen van de waarheid. De tweede knoop is realiseren dat najagen van materiële bezittingen of iets wat anderen wel hebben en jij niet, de begeerte, niet het doel is van het bestaan en het leven. Dit over rede en de werkelijkheid. De onwetendheid is de derde knoop. De fase van het ontkennen van de wereld van duisternis en kwaad. Ontkennen van de reden van ons bestaan en de ontwikkeling daarvan. Ontkennen van de Schepping door God. Je wilt geen weet hebben van het koninkrijk van God. Het ontkennen van de strijd tussen goed en kwaad, tussen God en Satan, tussen bewustzijn en onwetendheid. Tussen eenheid en afgescheidenheid en uniciteit en uniformiteit. Dit zien geeft geen comfort aan het leven, het geeft angst. En als mensen angstig zijn houden ze vast aan wat ze hebben en wat bekend is. Mensen willen het niet weten. 

Wij leven in een wereld waarin je mee moet gaan met de massa, als je anders denkt, ervaart of ziet dan erkennen mensen je niet. Dan laten mensen je links liggen, geven je een stempel.

De laatste knoop, de Toorn, is iets waar we allemaal mee te maken hebben dit te gaan ont- wikkelen is niet eenvoudig. De zeven aspecten zijn duisternis; begeerte; onwetendheid; doodsangst; gebondenheid; bekrompenheid en zelfgenoegzaamheid. Jaloezie, begeerte, angst, woede, wraak en wrok zijn elementen die zich uiten waar ik zelf in mijn leven dagelijks mee wordt geconfronteerd. Door mijzelf en door anderen. Er zijn velen die mij heel graag onderuit zien gaan. Ik heb het nooit begrepen, want een leven vol onzekerheid en alleen zijn is nu niet iets wat je een ander wenst. Uiteindelijk heeft God werkelijk alles en iedereen uit mijn leven gehaald. Ik heb daarna niemand ooit weer gezien, wat ook heel bijzonder is, als je dicht bijelkaar woont. 

Ook ik zelf heb te kampen gehad met veel boosheid, wraakgevoelens. Waar ik naar jaren onderzoek op uit kwam stond in de Bijbel beschreven. Als de iemand je slaat op de linker wang, biedt hem dan ook de rechter. Vergeven is wel het allermoeilijkste om te doen, alleen ík realiseer me dat niemand zijn oordeel en straf ontloopt. Daar hoef ik niet zelf voor te zorgen. Ik doe echt wel mijn zegje als het aankomt op rechtvaardigheid, nooit zonder empathie. Er is altijd een reden waarom mensen zich gedragen en zich uiten zoals ze doen. Ik heb geleerd niet te oordelen of te veroordelen.

Dat oordeel en de veroordeing komt van God, de Rechtvaardige. Niet door karma, want karma is van de duivel. Als je als mens rechtvaardigt wat niet rechtvaardig is dan oordeel je jezelf. En wat je dan met je geweten gaat doen bepaalt het oordeel. Het is voor niemand te laat om op de knieën te gaan en vergiffen te vragen, wat het ook is. Al komt de dag des oordeels steeds dichterbij. 

En dat is waarom ik dit naar buiten breng. Een heel andere boodschap dan zelfbewust zijn. Ik kan op mij zelf en mijn innerlijke weten vertrouwen om ik een korte lijn met God heb als mijn Vader. Ik onderscheid de wereld tussen goed en kwaad, zie dit en kijk door mensen heen. En de bevestiging altijd komt, zodat ik zeker kan vertellen over de wereld en de tijd waarin wij leven. Het ontvouwd zich voor onze ogen en alles staat in Het Boek. Geloven zonder Bijbel gaat niet, al heb ik ook dat echt wel geprobeerd. Zo makkelijk ben ik niet te overtuigen, totdat het tegendeel bewezen is. 

Als je leeft naar Gods beeld, je volgt Jezus als leider, leraar en zijn lessen, dan is er een diep innerlijk weten van het goed en kwaad. Dan zouden we leven in een samenleving waarbij het oordelen van anderen en het voorschrijven van de wetten aan anderen heel andere betekenis krijgen. Dan zou bestaansrecht en gelijkwaardigheid echt betekenis krijgen Dan gaan we met elkaar om en leren we elkaar echt kennen, zonder verschillen in rangen en standen, rijk en arm, hoog- en laagopgeleid . Alleen die wereld is een paar bruggen te ver. Het is niet God die dit doet, het zijn de mensen zelf in hun eigen wil en ego die het ingewikkeld maken en alleen voor zichzelf prediken. De Toorn.

Wanneer je komt in de wereld van licht en verstilling, je realiseert dat je ambities voorbij zijn. Jij je leven anders hebt in te richten in dankbaarheid voor wat is en wordt gegeven dan zie je wat je kunt betekenen zonder macht, status en controle. En bovenal dat het leven heel eenvoudig kan zijn. Ooit was ik de functie die ik deed, nu ben ik iemand die is.